Spełnione marzenie.

-

 Byłam, a jednak mnie tam nie było



    Moim marzeniem był Wielki Kanion Kolorado... Stałam tam, patrzyłam w piękno Matki Natury, w ogromną niewyobrażalną przestrzeń... i choć doznałam chwilowego zachwytu to jednak w głębi serca odczuwałam pustkę. Zobaczyłam to miejsce i zamiast radości doświadczyłam smutek i nostalgię. Nie rozumiałam swoich emocji. Dziś wiem, że moje Ja było poza mną, nie byłam ze sobą. Dziś wiem, że zamiast czuć swoim Sercem, swoją Prawdą, cieszyć się tym marzeniem... myślałam o innych, tęskniłam za bliskimi, żałowałam, że ich ze mną nie ma, zbyt pospiesznie przeszłam krótki szlak zamiast wybrać całodzienne zwiedzanie, nie poczułam miejsca duchem, byłam emocjami na zewnątrz.
    Kilka dni temu usłyszałam: „Pamiętaj - cokolwiek Cię w życiu spotka, zawsze masz SIEBIE”. Życie to wyzwania, przygody, problemy, radości, smutki, piękno i nikt inny oprócz mnie samej nie będzie pierwszy by tego wszystkiego doświadczyć. Dziś wiem, że dokądkolwiek pojadę, to zabieram w pełni świadomie swoją przyjaciółkę - Siebie. Bo kto da mi największe szczęście? Przy kim otworzę Serce? Kto zna moje potrzeby? Kto nada sens mojemu życiu? Kto da mi pewność siebie? Kogo mam zawsze obok siebie? Kto da mi największe wsparcie? Kto się najlepiej zatroszczy? Przy kim zbuduję poczucie własnej wartości? Kto będzie przy spełnianiu moich wszystkich marzeń w życiu? Kto da mi największą siłę wewnętrzną? Kto wierzy we mnie najbardziej? Komu mogę ufać bezgranicznie? Za kim najbardziej tęsknię gdy oddalam się wraz z tłumem? Kto mnie wzruszy? Kto zostanie z mną w najtrudniejszych chwilach? Kto będzie obok gdy wyleją się ze mnie najpiękniejsze emocje? Komu powierzę największe tajemnice? Kto umie śmiać się najbardziej z moich pomyłek? Kogo szanuję jako pierwszą istotę w życiu? Kto przyniesie mi spokój i równowagę? Kto przekona mnie, że jedyną stałą w życiu są zmiany? Kto wie najlepiej co jest dla mnie dobre? Tylko Ja. Zaprzyjaźniam się na nowo ze swoim wnętrzem, ufam sobie. Dopiero teraz zdałam sobie sprawę, że nie doceniałam jej, a była ze mną przez całe życie, moja najbliższa przyjaciółka - Ja.

-eM.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Idę za głosem zachwytu

-
Obraz
Wyjeżdżam z domu, tylko na chwilę… spoglądam w Niebo i przypomina mi się kolejne miejsce zaznaczone na mapie. Czuję jak potrzeba z głębi Serca krzyczy o bliskość z Naturą. Zatrzymuję auto na parkingu, wysiadam i jedyne co przyciąga moją uwagę to Niebo. Kocham przyglądać się przestrzeni, która tym razem zmienia swoje oblicze z minuty na minutę. Z każdą chwilą wzmagającego wiatru niebieska plansza pokrywa się kłębiastymi chmurami mieniącymi się w blasku zachodzącego Słońca. Liście palm szumią poddając się porywczym podmuchom. Oprócz dźwięku zawijających się fal, woda zaczyna dodawać krople deszczu do repertuaru- muzyka kojąca moje zmysły. Czekałam na ten deszcz! Jakże cudownie być w centrum tak ekscytującej podróży Nieba. Coraz większe krople spływają po mojej uradowanej twarzy. Temperatura powietrza pozwala cieszyć się tańcem kończącego się dnia. Koszula, a jednocześnie Moje wnętrze przesiąkają radością, spełnieniem i niebywałym zachwytem. Ten moment mógłby trwać wiecznie… Wsiadam do au...
Czytaj więcej

Tu i teraz.

-
Obraz
     Weekend rozpoczął się tak jak przez ostatnie kilka dni o nim marzyłam. Jestem totalnie wdzięczna, że dostępność Natury mam na wyciągnięcie ręki. Plaża i Moje Ja… Szum wody, który słyszę z daleka, uśmiecha moje Serce szeroko. Wiatr cudownym rytmem rozkołysał jezioro przez co fale zawijają się jedna po drugiej. Tuż przy plaży ścieli się las sprawiający wrażenie otulania swą bujną zielenią. Pełne ciepłej energii Słońce przyjemnie ogrzewa skórę. Siadam na kocu, zapraszam do Siebie całe rozciągające się wokół piękno. Dźwięk fal uspokaja wibracje w moim ciele. Zapach jeziora wypełnia płuca drobinkami szczęścia. Wzrok skupiam na kolorach wody, nieba i lasu, ta najgłębsza część mnie doszukuje się inspiracji. Powoli wraca spokój… Wyjmuję pojemnik z arbuzem i z radością zajadam się smakiem lata, które dojrzewało w tym samym Słońcu co właśnie wygrzewa się moja uradowana Twarz. Cudownie tu być! To tego krajobrazu potrzebowałam do harmonii. Moje stopy zapragnęły bliskości z Natu...
Czytaj więcej

Nie wracam

-
Obraz
     Przychodzą w życiu sytuacje, których nie jesteśmy w stanie skontrolować. Bywają upadki, z których trudno się podnieść. Ale często jest tak, że czasem błahe sprawy urastają do rangi tragedii ponieważ sami karmimy się negatywnymi emocjami. Konsekwencją takiego działania jest brak sił by podnieść się z niepowodzenia. Zdarzało mi się rozpalać ból, rozniecać ogień przygnębienia, rozdmuchiwać poczucie winy i zgniatać smutkiem codzienność przez długi czas po porażce. Często czułam się jak zdeptany niedopałek papierosa wciśnięty w najczarniejszą część ciężkich emocji. Bywało, że w taki stan wprowadzały mnie słowa innych, ale często też sama rzucałam się w przepaść negatywnego nakręcania się przykrymi wydarzeniami. Gdzieś w końcu zapaliła się lampka by skupić świadomość na myślach, pojawiła się próba skontrolowania tego co podsuwa mi umysł. Zrozumiałam, że oczywistym jest przeżycie trudnych wydarzeń, ale nostalgia nie może trwać w nieskończoność. Odtwarzanie bez końca syt...
Czytaj więcej