Malarstwo

-

 

    Jeszcze kilka lat temu zazdrościłam artystom talentu plastycznego. Z podziwem oglądałam prace innych. Z niedowierzaniem patrzyłam na obrazy pełne realistycznych szczegółów. Marzyłam by rysować, malować, tworzyć... a jednak karmiłam się przekonaniami, że ten piękny świat nie jest dla mnie. W pewnym momencie zapragnęłam otworzyć furtkę do kreatywnego kręgu ludzi z pasją... i gdy odważyłam się uchylić drzwi by zajrzeć do środka, od razu zatrzasnęłam sobie to wejście przed nosem. Moja pierwsza próba rysowania skończyła się zażenowaniem, złością i zniechęceniem. Chciałam od razu rzucić ten temat w kąt. Przyczyną moich rozczarowań i rezygnacji było oczekiwanie od Siebie twórczego ideału już od pierwszej kreski. Ucinałam swoje skrzydła niecierpliwością i presją bycia najlepszą. Wstydziłam się swoich prac, porównywałam się do ludzi z ogromnym doświadczeniem. Te emocje zabierały mi energię i chęć tworzenia.


    Zaczęłam zadawać sobie pytania - dlaczego tak bardzo staram się w życiu zawodowym, a prywatnie nie jestem w stanie poświęcić się marzeniom? Jeśli umiem wycisnąć z siebie wszystko co najlepsze w pracy, dlaczego nie popłynę w pasji? Dlaczego tak łatwo się poddaję kiedy wiem, że cierpliwość przynosi spełnienie?


    Upór wygrał, siadałam do ołówków, działałam i tworzyłam. Dziś jestem zachwycona każdym małym elementem mojej twórczości. Dziś uważam, że każde dzieło jest piękne, bo jest Moje, inne, niepowtarzalne, malowane Moją Duszą. Dziś mój proces tworzenia jest absolutnym cudem, który, sprawia, że jednostka czasu przestaje istnieć. Uwielbiam ten stan, Kocham być w tym całą Sobą.


    Po jakimś czasie, uświadomiłam sobie, że w życiu wcale nie chodzi o efekt końcowy założonych celów. Marzenia to droga, pasja sama w sobie, rytuał, który wznosi Duszę ponad materialne rozumienie namacalnych Prawd.


    Kiedy bardzo czegoś pragnę magia działa na moją korzyść i prowadzi Mnie drogą ku spełnieniu marzeń. Wystarczy tylko otworzyć się na możliwości, które podsyła mi codzienność.


Ps. Obraz to prezent mojej Mamie na 26 maja.


-eM. ❤️


Komentarze

  1. CyprianKa1 czerwca 2021 13:28

    https://czytaszmojemysli.blogspot.com/2018/10/prawo-przyciagania.html

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Idę za głosem zachwytu

-
Obraz
Wyjeżdżam z domu, tylko na chwilę… spoglądam w Niebo i przypomina mi się kolejne miejsce zaznaczone na mapie. Czuję jak potrzeba z głębi Serca krzyczy o bliskość z Naturą. Zatrzymuję auto na parkingu, wysiadam i jedyne co przyciąga moją uwagę to Niebo. Kocham przyglądać się przestrzeni, która tym razem zmienia swoje oblicze z minuty na minutę. Z każdą chwilą wzmagającego wiatru niebieska plansza pokrywa się kłębiastymi chmurami mieniącymi się w blasku zachodzącego Słońca. Liście palm szumią poddając się porywczym podmuchom. Oprócz dźwięku zawijających się fal, woda zaczyna dodawać krople deszczu do repertuaru- muzyka kojąca moje zmysły. Czekałam na ten deszcz! Jakże cudownie być w centrum tak ekscytującej podróży Nieba. Coraz większe krople spływają po mojej uradowanej twarzy. Temperatura powietrza pozwala cieszyć się tańcem kończącego się dnia. Koszula, a jednocześnie Moje wnętrze przesiąkają radością, spełnieniem i niebywałym zachwytem. Ten moment mógłby trwać wiecznie… Wsiadam do au...
Czytaj więcej

Tu i teraz.

-
Obraz
     Weekend rozpoczął się tak jak przez ostatnie kilka dni o nim marzyłam. Jestem totalnie wdzięczna, że dostępność Natury mam na wyciągnięcie ręki. Plaża i Moje Ja… Szum wody, który słyszę z daleka, uśmiecha moje Serce szeroko. Wiatr cudownym rytmem rozkołysał jezioro przez co fale zawijają się jedna po drugiej. Tuż przy plaży ścieli się las sprawiający wrażenie otulania swą bujną zielenią. Pełne ciepłej energii Słońce przyjemnie ogrzewa skórę. Siadam na kocu, zapraszam do Siebie całe rozciągające się wokół piękno. Dźwięk fal uspokaja wibracje w moim ciele. Zapach jeziora wypełnia płuca drobinkami szczęścia. Wzrok skupiam na kolorach wody, nieba i lasu, ta najgłębsza część mnie doszukuje się inspiracji. Powoli wraca spokój… Wyjmuję pojemnik z arbuzem i z radością zajadam się smakiem lata, które dojrzewało w tym samym Słońcu co właśnie wygrzewa się moja uradowana Twarz. Cudownie tu być! To tego krajobrazu potrzebowałam do harmonii. Moje stopy zapragnęły bliskości z Natu...
Czytaj więcej

Nie wracam

-
Obraz
     Przychodzą w życiu sytuacje, których nie jesteśmy w stanie skontrolować. Bywają upadki, z których trudno się podnieść. Ale często jest tak, że czasem błahe sprawy urastają do rangi tragedii ponieważ sami karmimy się negatywnymi emocjami. Konsekwencją takiego działania jest brak sił by podnieść się z niepowodzenia. Zdarzało mi się rozpalać ból, rozniecać ogień przygnębienia, rozdmuchiwać poczucie winy i zgniatać smutkiem codzienność przez długi czas po porażce. Często czułam się jak zdeptany niedopałek papierosa wciśnięty w najczarniejszą część ciężkich emocji. Bywało, że w taki stan wprowadzały mnie słowa innych, ale często też sama rzucałam się w przepaść negatywnego nakręcania się przykrymi wydarzeniami. Gdzieś w końcu zapaliła się lampka by skupić świadomość na myślach, pojawiła się próba skontrolowania tego co podsuwa mi umysł. Zrozumiałam, że oczywistym jest przeżycie trudnych wydarzeń, ale nostalgia nie może trwać w nieskończoność. Odtwarzanie bez końca syt...
Czytaj więcej