Woda

 Mój żywioł








  
    Moja inspiracja. Moje Ja. Woda pochłania moje wnętrze dopełniając oszałamiającą energią. Mogłabym godzinami wpatrywać się w jej przestrzeń. Sprawia, że zanurzam się w głębinach duchowości, wciąga w niewyobrażalny wir emocji.
    Radość w prostocie dostępności. Szczęście zatrzymania się, doznania zapachu życia. Wdzięczność zamieszkania przy tak wielu akwenach. Podziw zmienności żywiołu. Nostalgia wzburzonych fal okalających każdy skrawek ciała. Wzruszenie pochłanianego i wynurzającego się Słońca. Marzenia głębin Oceanów, podążania pierwotnymi terenami. Spełnione pragnienia. Wolność różnorodnej bliskości. Moc przenikania, kreowania, niszczenia, pobudzania, ukojenia, przekształcania. Miłość, w objęciach jej spokoju, szumu, falowania, kropienia, spływania, przelewania, wybuchania, wzburzenia...
    Miłość dzięki, której wszelkie Istnienie zostaje poruszone do Życia. Kocham i doceniam każdym zmysłem egzystencji.
-eM. ❤️

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Idę za głosem zachwytu

Tu i teraz.

Nie wracam