Ludzie

-

 


    Zawsze wierzyłam, że każdego Człowieka na Ziemi nie spotyka się w Życiu przypadkiem. Jedni wpadają na sekundę, powiedzą najmniejszy szczegół, który da mi do myślenia… Czasem natknę się na osoby z którymi rozmawiam jakbym znała się wieki i dzięki temu pozostają w moim życiu do dziś. Uwielbiam słuchać ludzi z pasją, ich oczy błyszczą spełnieniem, wówczas bardziej pragnę pogłębiać swoje zamiłowania. W moim życiu pojawiali się bliscy dzięki którym zyskałam siłę do walki o własne Ja, skłonili do wyznaczania granic. Poznałam dziewczynkę, która nauczyła mnie cierpliwości i bezwarunkowej Miłości do drugiego Człowieka. Są Kobiety, które inspirują mnie do dbania o kobiecą stronę duszy, uczę się od nich życia w zgodzie z tą naturą. Pojawili się podróżnicy- to oni ożywiają moją Duszę do odkrywania dalszego skrawka lądu. Byli też tacy, którzy denerwowali mnie swoją postawą - dziś wiem, że wkurzałam się wyłącznie na siebie. Doświadczyłam spotkań, kiedy mierziła mnie zazdrość o tych z pierwszego planu, często jednak ukrywałam się pod powłoką ego, które wyidealizowaną postawą chciało chełpić się w blasku niezapomnienia. Dziś, kiedy jestem pośród grupy staram się z uwagą obserwować swoje emocje, szczęściem przepełnia mnie fakt nazwania ich i zrozumienia, wyciągam wnioski. Wciąż uczę się relacji. Jeszcze do niedawna nie mogłam znieść krytyki na swój temat, dziś daję szansę szczerości, z pokorą przyjmuję uwagi, bo wiem, że moje zachowanie i słowa mogły urazić bliskich. Staram się dbać o wartościowe więzi. Odpuszczam i nie brnę w układy, które pożerają energię którejkolwiek ze stron. Jestem szalenie wdzięczna za wszystkie relacje, których mogę doświadczać i choć czasem emocje wydają się negatywne to jednak zawsze niosą za sobą pozytywną falę zmian. Wiem, że każdy człowiek na mojej drodze Życia skłania mnie do refleksji. Te małe spotkania popychają do zmian. To lekcje zbliżania się ku Sercu, do wewnątrz, gdzie głęboko zakorzeniona jest Miłość - czysta, uczciwa, pokorna, cierpliwa pełna radości i szacunku. Tylko z takim Sercem jestem w stanie spojrzeć na każdego z głęboką empatią i akceptacją, gdzie krytyka nie będzie miała prawa głosu.

Myślę, że każda droga relacji międzyludzkich ma swój mały odcinek na którym można odnaleźć Serce.

Chcesz zmienić Świat? Zacznij od Siebie❤️

-eM. ❤️

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Idę za głosem zachwytu

-
Obraz
Wyjeżdżam z domu, tylko na chwilę… spoglądam w Niebo i przypomina mi się kolejne miejsce zaznaczone na mapie. Czuję jak potrzeba z głębi Serca krzyczy o bliskość z Naturą. Zatrzymuję auto na parkingu, wysiadam i jedyne co przyciąga moją uwagę to Niebo. Kocham przyglądać się przestrzeni, która tym razem zmienia swoje oblicze z minuty na minutę. Z każdą chwilą wzmagającego wiatru niebieska plansza pokrywa się kłębiastymi chmurami mieniącymi się w blasku zachodzącego Słońca. Liście palm szumią poddając się porywczym podmuchom. Oprócz dźwięku zawijających się fal, woda zaczyna dodawać krople deszczu do repertuaru- muzyka kojąca moje zmysły. Czekałam na ten deszcz! Jakże cudownie być w centrum tak ekscytującej podróży Nieba. Coraz większe krople spływają po mojej uradowanej twarzy. Temperatura powietrza pozwala cieszyć się tańcem kończącego się dnia. Koszula, a jednocześnie Moje wnętrze przesiąkają radością, spełnieniem i niebywałym zachwytem. Ten moment mógłby trwać wiecznie… Wsiadam do au...
Czytaj więcej

Tu i teraz.

-
Obraz
     Weekend rozpoczął się tak jak przez ostatnie kilka dni o nim marzyłam. Jestem totalnie wdzięczna, że dostępność Natury mam na wyciągnięcie ręki. Plaża i Moje Ja… Szum wody, który słyszę z daleka, uśmiecha moje Serce szeroko. Wiatr cudownym rytmem rozkołysał jezioro przez co fale zawijają się jedna po drugiej. Tuż przy plaży ścieli się las sprawiający wrażenie otulania swą bujną zielenią. Pełne ciepłej energii Słońce przyjemnie ogrzewa skórę. Siadam na kocu, zapraszam do Siebie całe rozciągające się wokół piękno. Dźwięk fal uspokaja wibracje w moim ciele. Zapach jeziora wypełnia płuca drobinkami szczęścia. Wzrok skupiam na kolorach wody, nieba i lasu, ta najgłębsza część mnie doszukuje się inspiracji. Powoli wraca spokój… Wyjmuję pojemnik z arbuzem i z radością zajadam się smakiem lata, które dojrzewało w tym samym Słońcu co właśnie wygrzewa się moja uradowana Twarz. Cudownie tu być! To tego krajobrazu potrzebowałam do harmonii. Moje stopy zapragnęły bliskości z Natu...
Czytaj więcej

Nie wracam

-
Obraz
     Przychodzą w życiu sytuacje, których nie jesteśmy w stanie skontrolować. Bywają upadki, z których trudno się podnieść. Ale często jest tak, że czasem błahe sprawy urastają do rangi tragedii ponieważ sami karmimy się negatywnymi emocjami. Konsekwencją takiego działania jest brak sił by podnieść się z niepowodzenia. Zdarzało mi się rozpalać ból, rozniecać ogień przygnębienia, rozdmuchiwać poczucie winy i zgniatać smutkiem codzienność przez długi czas po porażce. Często czułam się jak zdeptany niedopałek papierosa wciśnięty w najczarniejszą część ciężkich emocji. Bywało, że w taki stan wprowadzały mnie słowa innych, ale często też sama rzucałam się w przepaść negatywnego nakręcania się przykrymi wydarzeniami. Gdzieś w końcu zapaliła się lampka by skupić świadomość na myślach, pojawiła się próba skontrolowania tego co podsuwa mi umysł. Zrozumiałam, że oczywistym jest przeżycie trudnych wydarzeń, ale nostalgia nie może trwać w nieskończoność. Odtwarzanie bez końca syt...
Czytaj więcej